Τα πάντα είναι αβέβαια

 ΣTΟΝ «Φιλελεύθερο» της 1ης Ιανουαρίου 2021 η κα Ζήνα Πουλλή έγραψε τα εξής: «Ο διακεκριμένος καθηγητής Φυσικής και πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, δρ Δημήτρης Νανόπουλος, λέει ότι: ‘‘Το χαρακ τ η ρ ι σ τ ι κ ό της μοντέρνας φυσικής είναι η αβεβαιότητα. Η φυσική μας λέει ότι τα πάντα είναι αβέβαια... αν δεν υπήρχε αυτή η αρχή της αβεβαιότητας, δεν θα είμαστε εδώ σήμερα’’. Η αρχή της αβεβαιότητας [(Heisenberg, 1927) (βασικό αξίωμα της Κβαντικής Μηχανικής)] λέει ότι δεν μπορείς να προσδιορίσεις επακριβώς τη θέση ενός σωματιδίου ταυτόχρονα με το χρόνο, υπάρχει μια απροσδιοριστία, μια αβεβαιότητα... Ο δε Μπαμπινιώτης συμπληρώνει ότι στη γλώσσα η αβεβαιότητα καλύπτεται με τους συνδέσμους να, θα, ας».

ΕΑΝ (όπως μας λέει ο δρ Νανόπουλος) τα πάντα είναι αβέβαια, ο γράφων ερωτά: Η πρόταση «τα πάντα είναι αβέβαια» πόσο βέβαια είναι; Και ο γράφων απαντά ότι κάποιος χρειάζεται να κατέχει μόνο τη στοιχειώδη κοινή λογική και δεν χρειάζεται να κατέχει οποιαδήποτε ειδική γνώση της φυσικής για να εξαγάγει το αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι η πρόταση «τα πάντα είναι αβέβαια» ανήκει στην κατηγορία προτάσεων, όπως «τα πάντα είναι ψέματα» και «δεν υπάρχουν αλήθειες», που ΑΥΤΟΔΙΑΨΕΥΔΟΝΤΑΙ και επομένως ΔΕΝ ισχύουν! Προφανώς οι καθηγητές Φυσικής έχουν σοβαρό πρόβλημα όσον αφορά την κοινή λογική, και αυτοί είναι που εσφαλμένα διδάσκουν ότι «τα πάντα είναι αβέβαια», όχι φυσικά η ίδια η σωστή φυσική!

ΣΕ προηγούμενα άρθρα μου στην «Αλήθεια» («Αγνωστικισμός και λανθασμένες διδασκαλίες», 06.07.2020, «Η Γη κινείται σχετικά ή απόλυτα;» 11.11.2020, «Μαύρες τρύπες και πράσινα άλογα» 12.12.2020, «Βαρυτoηλεκτρομαγνητικά κύματα και σώματα» 17.12.2020, «Για το περιοδικό «Economist»» 21.12.2020,) έδειξα ότι διδάσκονται εξόφθαλμες ανοησίες από τους καθηγητές των φυσικών επιστημών από το Δημοτικό μέχρι και το Πανεπιστήμιο, και ανέφερα συγκεκριμένα παραδείγματα. Στη συνέχεια του παρόντος άρθρου αναδεικνύουμε κι’ άλλα σοβαρότα λάθη.

Σ’ ΑΥΤΟ το θέμα η (παγκόσμια) σύγχυση αρχίζει από το σχολείο και προφανώς ΔΕΝ διορθώνεται στο πανεπιστήμιο. Και στα δύο χρησιμοποιείται η αδόκιμη φράση «πειραματικό σφάλμα, experimental error». Η σημασία της λέξης «σφάλμα, error» επεκτείνεται και καλύπτει όλο το φάσμα από «μικρή ανακρίβεια, slight inaccuracy» μέχρι και «χοντρό πλήρες λάθος, complete sheer blunder». Σίγουρα θα ελαττωθεί η εν λόγω παγκόσμια σύγχυση όταν αρχίσει να χρησιμοποιείται η σωστή φράση «ανακρίβεια μετρήσεως, imprecision of measurement». 

ΚΑΙ φυσικά το πρόβλημα δεν τελειώνει εδώ. Όταν απευθύνεται κάποια κριτική στις ανόητες θεωρίες που διδάσκουν (θεμελιώδεις και μη), αλλά και συχνά χωρίς αυτήν την αφορμή, οι ίδιοι καθηγητές Φυσικής ξαφνικά και αυτόματα ξεχνούν το «τα πάντα είναι αβέβαια» και δηλώνουν με περισσή υπερηφάνεια την απίστευτην ακρίβεια που οι εν λόγω θεωρίες τους τάχα έχουν αποδειχθεί πειραματικά!

ΟΜΩΣ οι ανοησίες σ’ αυτό το θέμα δεν έχουν τελειωμό. Σχόλιο και επεξήγηση χρειάζεται και η περίεργη πρόταση του δρα Νανόπουλου, «αν δεν υπήρχε αυτή η αρχή της αβεβαιότητας, δεν θα είμαστε εδώ σήμερα». Υποθέτω ότι ο δρ Νανόπουλος κάπου έχει επιχειρήσει να κάνει κάποια «επεξήγηση», εδώ όμως θα χρησιμοποιήσω την άκρως αποκαλυπτική «επεξήγηση» του Αμερικανού επίσης διακεκριμένου καθηγητή Φυσικής Freeman J. Dyson στο δήθεν έγκυρο Scientific American: «The basic axiom of quantum mechanics is the uncertainty principle. This says that the more closely we look at any object, the more the object is disturbed by our looking at it, and the less we can know about the subsequent state of the object. Another less precise way of expressing the same principle is this: All objects of atomic size fluctuate continually.» (emphases added) Freeman J. Dyson, Scientific American 188(4), pp. 57-64, April 1953.

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ κλειδιά στην πρώτη έκφραση του «uncertainty principle» είναι «look» (προφανώς από παρατηρητή) και «disturb». Όμως η δεύτερη έκφραση του «uncertainty principle» δεν είναι ακριβώς «less precise». Αντιθέτως, είναι μια διατύπωση μιας εντελώς διαφορετικής υπόθεσης, από την οποία ο παρατηρητής έχει ξεχαστεί ή εξοριστεί από το αφήγημα και οι κβαντικές οντότητες αληθινά και πραγματικά και αδιάκοπα «χορέβουν» από μόνες τους! Από αυτό ακριβώς το χοντρό σφάλμα (το αδιάκοπο «χοροπήδημα» των κβαντικών οντοτήτων) έχουν δήθεν «παραχθεί» όλα τα υλικά σωματίδια και ολόκληρο το σύμπαν, και κατά τον δρα Νανόπουλο και όλοι εμείς που «είμαστε εδώ σήμερα»!! Δηλαδή με άλλα λόγια ο δημιουργός του συμπαντος δεν είναι ένας παντοδύναμος θεός αλλά η μικροσκοπική αβεβαιότητα στη γνώση των κων Heisenberg, Dyson, Νανόπουλο, Πουλλή, κά!!!

ΔΕΝ ΕΧΩ εξακριβώσει εάν ήταν ο ίδιος ο Werner Heisenberg το 1927 που υπέπεσε πρώτος στο συγκεκριμένο εξωφρενικό σφάλμα (επειδή έγραψε στη γερμανική γλώσσα που δεν κατέχω). Πλην όμως ο Heisenberg έζησε μέχρι το 1976 και ποτέ δεν διόρθωσε αυτό το σοβαρότατο τερατώδες λάθος, ούτε και κανένας άλλος εκτός από τον υποφαινόμενο. Καλούμε τους καθηγητές που διδάσκουν αυτές τις εξόφθαλμες ανοησίες, αλλά και όλους που τις έχουν διδαχθεί (όπως και ο γράφων στο Imperial College το 1973- 1977), να σχολιάσουν. Από την εξαιρετική αρθογραφία του κυρίου Τάκη Αγαθοκλέους «Περί Δικαιοσύνης» στην «Αλήθεια» της 28.05.2020 για πολλοστή φορά επικαλούμαστε τις φράσεις «ρούφηγμα της γλώσσας» και «ένοχη σιγή» για την αναμενόμενη απάντηση. Υπενθυμίζουμε τις δημόσιες υποχρεώσεις των καθηγητών καθώς οι παχουλοί μισθοί και χορηγίες για έρευνα προέρχονται κυρίως από τον φορολογούμενον πολίτη. 

ΠΡΟΦΑΝΩΣ με το που έχει αλόγιστα αποδεχτεί τις ανόητες φαντασιοπληξίες του συναδέλφου του δρα Νανόπουλου, ο σωστός της γλωσσολογίας επιστήμονας καθηγητής Μπαμπινιώτης έχει δυστυχώς πολύ δυσκολέψει την προσπάθεια να διορθωθούν τα πολλά λάθη, που ο γράφων τα εντόπισε από τη δεκαετία του 1970. Το 1988 μου δόθηκε η ευκαιρία να τα ανακοινώσω σε ακροατήριο εκατοντάδων καθηγητών και φοιτητών όλων των ειδικοτήτων στο διεθνές διεπιστημονικό συνέδριο του πανεπιστημίου Bologna «Imola Conference on University and Research, 5-7 September 1988». Η 35-σέλιδη διάλεξή μου, “On the Method and Scope of Research”, που ήταν και το keynote lecture, δημοσιεύτηκε στα Proceedings (pp. 157-192): Universita Degli di Bologna, Edizioni Martello. Δυστυχώς η ανταπόκριση ήταν η παντοτινή «ένοχη σιγή», και τα αιωνόβια και υπεραιωνόβια λάθη παραμένουν και συνεχίζουν να ζημιώνουν και την επιστήμη και την όλη κοινωνία. Ενδιαφέρεται κανένας να συνεχίσει και να ολοκληρώσει τον αγώνα;

ΩΣΤΟΣΟ, με χαροποιεί το ευχάριστο γεγονός ότι ο πολυμαθής και σώφρων κ. Αλέκος Κωνσταντινίδης από τις δικές του μακροχρόνιες μελέτες έχει εντοπίσει σοβαρά «ερωτηματικά για την εξελικτική πορεία του homo sapiens». («Οι εξελίξεις του κυπριακού και η σημασία της λέξης εξέλιξη», «Αλήθεια» 09.01.2021). Σ’ αυτό το καίριο θέμα έχω συγγράψει βιβλίο με τίτλο “The ‘Naked Ape’ Updated”, δηλαδή «Η επικαιροποίηση της θεωρίας για τον ‘άτριχο πίθηκο’ (homo sapiens)». Ενδιαφέρεται κάποιος Οίκος να το εκδώσει;