Aναφέρομαι στο αρκετά ενημερωτικό άρθρο «Μπορεί η πυρηνική σύντηξη να προσφέρει ανεξάντλητη πηγή ενέργειας;» του δρα Ανδρέα Πουλλικκά στην «Αλήθεια» της 24ης Δεκεμβρίου 2020 και ειδικά στην πρόταση: «Αν και σήμερα η τεχνολογία των πυρηνικών αντιδραστήρων σύντηξης βρίσκεται στα αρχικά της στάδια, για την αειφόρο ευημερία των μελλοντικών γενεών χρειάζεται να συνεχίσει η έρευνα για την κατανόηση της διαδικασίας της σύντηξης».
Υποθέτω ότι ο δρ Πουλλικκάς αναφέρεται στα αρχικά στάδια μιας ΝΕΑΣ γενεάς της τεχνολογίας των πυρηνικών αντιδραστήρων σύντηξης, καθότι η όλη υπόθεση ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950 αμέσως μετά την επίτευξη και της βόμβας σύντηξης και του αντιδραστήρα σχάσης.
Από τη δεκαετία του 1970 παρακολουθώ στον αγγλόφωνο Τύπο τα τεκταινόμενα και σ’ αυτό το ενδιαφέρον θέμα. Στα πολλά άρθρα που έχω διαβάσει από τότε, έχω προσέξει σε σχεδόν όλα τον ίδιο ευσεβοποθισμό και πνεύμα αισιοδοξίας ότι ο στόχος θα επιτυγχανόταν σε μια-δύο δεκαετίες. Έχουν ήδη περάσει επτά ολόκληρες δεκαετίες και παγκοσμίως έχουν ξοδευτεί πολλά δισεκατομμύρια. Ωστόσο, η πρόοδος είναι απειροελάχιστη και ο στόχος ουσιαστικά παραμένει τόσο μακριά όσο πάντοτε. Μου θυμίζει εκείνους που ανέβηκαν στην κορυφή του (οποιουδήποτε) υψηλού όρους της Γης όταν η Σελήνη μεσουρανούσε και νόμισαν ότι έκαναν πρόοδο στο να φτάσουν στη Σελήνη. Η συνήθης πρακτική των καθηγητών φυσικής και των αρθρογράφων του παρόντος θέματος είναι να «εξηγούν» την παραγωγή ενέργειας και από τη σύντηξη και από τη σχάση πυρήνων με τη θεωρία της εξαΰλωσης της ύλης, που και αυτή είναι μόνο μια από τις πολλές υπεραιωνόβιες λανθασμένες θεωρίες που σκανδαλωδώς διδάσκουν οι καθηγητές φυσικής. Προς τιμήν του ο δρ Πουλλικκάς δεν υπέπεσε σ’ αυτό το λάθος.
Φυσικά η σωστή θεωρία είναι αυτή που με δίδαξαν οι καθηγητές χημείας στο σχολείο για τις μοριακές αντιδράσεις (π.χ. την καύση των υδρογονανθράκων), ότι δηλαδή απελευθερώνεται η δυναμική ενέργεια που εμπεριέχεται στη δομή των μορίων. Ομοίως, στις πυρηνικές λοιπόν αντιδράσεις (και σύντηξη και σχάση πυρήνων) αποδεσμεύεται η δυναμική ενέργεια που εμπεριέχεται στη δομή των πυρήνων. Δεν γνωρίζω τι διδάσκουν σήμερα οι καθηγητές χημείας και στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο για τις μοριακές αντιδράσεις. Με ανησυχεί το γεγονός ότι τις πρόσφατες δεκαετίες κυκλοφορούν φράσεις όπως «relativistic engineering», «quantum chemistry», και «quantum computing». Προφανώς τα παιδαριώδη σφάλματα, αντί να διορθώνονται, επεκτείνονται, όπως και η ζημιά που προκαλούν στην κοινωνία!
Δεν έχω ερευνήσει αρκετά το συγκεκριμένο θέμα για να μπορέσω να εξακριβώσω κατά πόσον τα πάμπολλα λάθη (που μόνο μερικά έχω αναδείξει σε προηγούμενα άρθρα μου στην «Αλήθεια») έχουν εμποδίσει τη συγκεκριμένη έρευνα για την τεχνολογία των πυρηνικών αντιδραστήρων σύντηξης. Για το καίριο θέμα πώς τα εν λόγω πάμπολλα λάθη έχουν ζημιώσει και συνεχίζουν να εμποδίζουν κάποια άλλα σπουδαία τεχνολογικά προγράμματα έχω συγγράψει βιβλίο από το 1994. Το πρωταρχικό καθήκον και του ερευνητή και του καθηγητή επιστήμονα, όπως έχει διδάξει και ο Αριστοτέλης, είναι να διορθώσει τα λάθη που έχει διδαχθεί. Η διόρθωση των πάμπολλων παιδαριωδών σφαλμάτων σίγουρα είναι απαραίτητη για την οποιαδήποτε πρόοδο συμπεριλαμβανομένης και της «κατανόησης της διαδικασίας της σύντηξης» και όχι μόνο.
Εκτός από τα καθαρώς επιστημονικά ερωτηματικά, αυτή η προβληματική κατάσταση εγείρει επίσης το σοβαρό πολιτικό θέμα της χρηματοδότησης της επιστημονικής έρευνας και των πανεπιστημίων. Σε προηγούμενο άρθρο μου στην «Αλήθεια» («Το επιστημονικό κριτήριο για κρατικοποιήσεις και ιδιωτικοποιήσεις εμπορικών οργανισμών», 22.11.2020) διατύπωσα το γενικό επιστημονικό κριτήριο που εφαρμόζεται και στο παρόν καίριο θέμα. Η σωστή πρακτική είναι αυτή που εφαρμόζεται στο επίκαιρο θέμα της επιστημονικής έρευνας για τα ιατρικά φάρμακα και εμβόλια. Τα εθνικά συστήματα υγείας και οι κυβερνήσεις έχουν την επιλογή να αγοράσουν ένα ή και περισσότερα από τα αρκετά προϊόντα που έχουν βγει στην παγκόσμια αγορά και που είναι ήδη δοκιμασμένα και ελεγμένα. Η υπάρχουσα παγκοσμίως κοινή πρακτική να χορηγούνται χρήματα δήθεν για την εφεύρεση νέων προϊόντων και υπηρεσιών έχει προκύψει από ένα συνδυασμό διαφθοράς και ανοησίας και ισοδυναμεί με την άδεια να καούν τα χαρτονομίσματα που χορηγούνται.
No comments:
Post a Comment